گل و گیاه ظرافت

انگور فرنگی سفید یکی از جذاب‌ترین رنگ‌های خانواده‌های انگور فرنگی است، یکی از عوامل جذابیت آن ظاهر شیشه‌ای و پیدا بودن دانه‌های آن از بیرون است (البته در برخی موارد دانه‌ها شفاف نیست و به رنگ سفید مات می‌باشد). دانه‌های انگور وایت کارنت از رقم قرمز و سیاه آن کمی ریزتر بوده و دارای طعم شیرین‌تری است. انگور فرنگی سفید از خانواده انگور فرنگی و بومی اروپا است. این انگور فرنگی بوته‌ای برگ‌ریز است که ارتفاع و پهنایش به یک متر می‌رسد و برگ‌هایی شبیه به پنجه و میوه‌اش به شکل توده‌هایی کروی است که در تابستان قابل خوردن است. انگور فرنگی سفید از نظر طعم و رنگ که سفید مات (شیشه‌ای) است با انگور فرنگی قرمز و بلک کارنت متفاوت می‌باشد. رد کارنت جوانه‌زنی سخت‌تری نسبت به بذرهای بری دیگر همانند رزبری و بلک بری و توت فرنگی دارد و برای جوانه‌زنی شرایط باید مهیا باشد. انگور فرنگی سفید میوه‌ای سردسیری است و آن را در شهرهای سردسیری و معتدل و حتی نیمه گرمسیری در سراسر جهان می‌توان کاشت. انگور فرنگی شیشه‌ای در سال‌های اول به‌صورت درختچه است و شاخه‌های ظریفی دارد. برخلاف انگور فرنگی قرمز و سیاه این رقم برای تزیین و میوه‌شان کشت می‌شوند، رقم «انگور فرنگی سفید» جایزه کیفیت انجمن سلطنتی باغبانی و کشاورزی انگلستان را به دست آورده است.

اندازه میوه کارنت معمولاً هم اندازه آلبالو است و ارتفاع این درختچه حداکثر به دو متر می‌رسد. با توجه به اینکه انگور فرنگی حالت درختچه‌ای است و پاکوتاه است می‌توان آن را در گلدان و در بالکن منازل نیز نگه‌داری کرد. انگور فرنگی سفید همانند رنگ‌های دیگر این خانواده (قرمز، مشکی و…) کمی ترش بوده ولی ترشی آن کمتر از بقیه است به همراه یک شیرینی ملایم. جنس شاخه‌های این میوه از نظر ظاهر و جنس تقریباً شبیه آلبالو است. طعم وایت کارنت یا همان انگور فرنگی سفید را می‌توان ترکیبی از طعم کیوی، آلبالو و انگور دانست. انگور فرنگی سفید منبع بسیار خوبی از ویتامین C است و خواص درمانی تقریباً مشابه با رنگ‌های دیگر دارد. انگور فرنگی سفید یا شیشه‌ای یک جهش ژنی طبیعی از گونه قرمز آن (رد کارنت) است. این میوه بومی مرکز و شرق اروپا و بخش‌هایی از آسیا است. پوست میوه وایت کارنت بسیار نازک است و در جابجایی‌ها معمولاً با کوچک‌ترین ضربه آسیب می‌بیند. انگور فرنگی در تولید مربا، دسر، شربت و طعم‌دهنده‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد.

کاشت

کاشت بذر انگور فرنگی سفید خیلی ساده نیست ولی با رعایت چندین نکته می‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت، به‌طور کلی برای کاشت کارنت ، انگور از طریق قلمه تکثیر می‌شود ولی کاشت بذر نیز یکی از راه‌های تکثیر است. انگور فرنگی سفید گیاهی سردسیری بوده در نتیجه بذرها برای جوانه‌زنی نیاز به سرمادهی و خواب‌شکنی دارند، بذر کارنت باید به مدت دو تا سه ماه در دمای -۵ درجه قرار بگیرند تا آماده جوانه‌زنی شود، البته برای نتیجه‌گیری بهتر می‌توانید قبل از کاشت بذرها را بین دستمال تمیز مرطوب قرار داده و در طبقه پایین یخچال به مدت ۳ هفته قرار دهید.

جوانه‌زنی بذر انگور کارنت در شرایط مختلف ممکن است تا یک ماه یا بیشتر زمان ببرد در نتیجه با توجه به اینکه بذر مدت زمان زیادی باید در زیر خاک باشد و ممکن است دچار آفات و بیماری شود. ترکیب پیت ماس و کوکوپیت ریز یکی از بهترین ترکیب‌ها برای کاشت است. بهترین ترکیب ما برای بذر انگور فرنگی سفید عبارت است از: کوکوپیت ۲۰ درصد + پیت ماس ۴۰ درصد + شن دانه‌ریز ماشی ۴۰ درصد + مقدار خیلی کمی ورمی کمپوست. بذرها را قبل از کاشت ۴۸ ساعت در آب خیس کنید یا به نحوه بالا سرمادهی کنید سپس ظرف کاشت خود را با خاک موردنظر پر کنید و با دست فشار دهید و آبیاری کنید تا کاملاً نشست کند. سپس در حفره‌ای به عمق کمتر از نیم سانتی­متر در همان خاک بکارید و مجدد به آرامی آبیاری کنید تا بذر با خاک تماس برقرار کند.

نکته بسیار مهم برای جوانه‌زنی بذرهای سردسیری دمای کاشت است، دمای جوانه‌زنی و دمای خاک باید ۲۰ تا ۲۵ درجه باشد در غیر این صورت جوانه‌زنی به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نکته مهم دیگر برای کاشت رطوبت بوده، بذرها پوسته سختی دارند و باید در رطوبت بالای ۸۰ درصد کاشته بشوند در نتیجه باید بر روی بستر کاشت مشما شفاف قرار داد یا اینکه بذرها را در ظرف درب دار شفاف بکارید. ظرف کاشت باید در محیطی پرنور قرار بگیرد ولی زیر نور مستقیم آفتاب به هیچ وجه قرار نگیرد (البته تا قبل از جوانه‌زنی) دلیل آن هم این است که با تابیدن خورشید دمای زیر مشما به شدت بالا رفته و بذر از بین می‌رود، دمای زیر مشما باید ۲۰ تا ۲۵ درجه باشد. آبیاری فقط زمانی انجام شود که خاک رطوبت خود را از دست داد، وقتی رطوبت کاهش یافت با اسپری آب را بر روی بستر کاشت بریزید. می‌توان بر روی مشما چند سوراخ ایجاد نمود تا رطوبت به‌طور نسبی کاهش یابد. به محض جوانه‌زنی سوراخ‌های بیشتری را بر روی مشما ایجاد کنید تا رطوبت کاهش یابد، این کار را هر چند روز یک‌بار انجام دهید تا گیاه به رطوبت کم عادت کند و برای انتقال به فضای باز عادت کند و به‌مرور با انتقال به محیطی پرنورتر نور دریافتی آن را بیشتر کنید.

خواص

در خصوص خواص کارنت قابل ذکر است این میوه سرشار از ویتامین C است. سایر مواد موجود در این میوه عبارت‌اند از: ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B3، ویتامین B5، ویتامین B6، ویتامین B9 و ویتامین E، ویتامین K و کلسیم، آهن، منگنز، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است.

این میوه بسیار خوش طعم است و در شیرینی پزی استفاده می‌شود.

این میوه به کاهش وزن کمک می‌کند.

ویتامین C موجود در این میوه سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

کلاژن موجود در این میوه موجب تقویت و سلامت پوست می‌شود.

ویتامین k موجود در این میوه به لخته سازی خون کمک می‌کند.

آهن این میوه به اکسیژن رسانی ماهیچه‌ها و سایر نقاط بدن کمک می‌کند.

این میوه سرشار از آنتی‌اکسیدان است که احتمال ریسک به سرطان، مشکلات قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد.

برای خرید بذر کارنت و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

یونجه گیاهی است چندساله یا دائمی که ریش‌هایی راست و مستقیم دارد و به ریشه اولیه یونجه معروف است به‌موازات پیدایش ریشه اولیه، قسمت هیپوکوتیل در زیر سطح خاک قرار می‌گیرد و با طویل شدن زیر لپه باعث جوانه زدن و خارج شدن از سطح خاک می‌شود. یونجه جوانه‌زده در این موقع نسبت به آب بیش‌ازاندازه، کمبود آب، شوری خاک یا سله بستن سطح خاک حساسیت خاصی نشان می‌دهد. چنانچه در این موقع سطح خاک سله ببندد، زیر لپه یونجه که به‌صورت قوسی در زیر سطح خاک قرار گرفته‌است نمی‌تواند به سهولت سطح خاک را بشکافد و از آن خارج شود چنانچه زیر لپه یونجه بتواند از سطح خاک خارج گردد در این موقع یونجه جوانه‌زده فقط دارای دو لپه یا کوتیلدون است که به‌صورت برگ‌های متورم به نظر می‌آیند. این برگ اولیه ساده و معمولاً قلبی شکل است و شباهتی با برگ‌های اصلی یونجه ندارد. بعد از گذشت مدتی، نخستین برگ مرکب سه برگچه‌ای یونجه به وجود می‌آید که به‌تدریج با ادامه رشد و نمو، سایر برگ‌های مرکب نیز تشکیل می‌شود. گیاه یونجه علاوه بر ریشه راست و مستقیم اولیه، ریشه‌های جانبی نیز دارد که از سلول‌های حاشیه استوانه مرکزی ریشه اصلی سرچشمه می‌گیرند عامل موفقیت یونجه در مقاومت به کلیه عوامل نامساعد و همچنین استفاده از مواد غذایی تحت‌الارض، برخورداری از یک سیستم ریشه قوی است. ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد برگ‌های آن دارای سه برگچه است برگچه‌های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی‌شکل است. گل‌های یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچک‌تر از آن است.

یونجه به دلیل وجود ویتامین‌های B, K, E, D, A، پروتئین و مواد معدنی موجود در آن غذایی کامل محسوب می‌شود و به «سلطان گیاهان» معروف است. ویتامین C موجود در یونجه دو برابر جعفری و چهار برابر لیموترش است. یونجه علاوه بر استفاده به عنوان علوفه دام توسط انسان نیز به صورت های مختلف مانند به صورت تازه، جوانه یونجه، عرق یونجه و دمنوش یونجه استفاده شده و عسل یونجه نیز پرطرفدار است. خواص یونجه فراوان است که می‌توان به چند مورد اشاره کرد: آهن زیاد، تقویت اعضای بدن، درمان کم‌خونی، ضعف بنیه، درمان سنگ کلیه، معالج رعشه و ناراحتی اعصاب، چاق‌کننده، نیروبخشی، کاهش قند خون، ویتامین A مانع از شب‌کوری، تصفیه خون، ازدیاد شیر مادران، ترک اعتیاد، رقیق‌کننده خون و مانع ابتلا به بیماری قلبی، کاهش‌دهنده کلسترول بد و ... . پزشکان قدیم ایران از مخلوط تعفن یونجه و چند گیاه دیگر برای ترک اعتیاد و تنفر از آن برای ترک اعتیاد استفاده می‌کردند. در حال حاضر برای معالجه معتادان به سیگار و تریاک و هروئین شاهد تأثیرات فوق‌العاده‌ای هستیم.

کاشت و برداشت

یونجه گیاهی چندساله (تقریباً ۵-۷ سال) است بنابراین با زدن شخم عمیق، خاک را برای کاشت یونجه آماده کنید. زمان مناسب کاشت ترجیحاً پاییز و بهار است که بهترین زمان برای کشت بذر یونجه پاییز، اوایل تا اواسط شهریور و برای کشت بهار، نیمه دوم اردیبهشت الی خرداد ماه است. بذر یونجه ها را در عمق یک الی دو سانتیمتری ترجیحاً خاک سبک و شنی کاشت کنید. برای جلوگیری از خشک شدن خاک بعد از اولین آبیاری به ترتیب ۳ روز بعد و دور آبیاری بین ۷ تا ۱۲ روز است.

در برداشت اول بعد از ۵۰-۷۰ درصد از گلدهی و بیشتر و در برداشت‌های بعدی ۱۰-۱۵ درصد گل‌های بنفش (بیشترین کیفیت علوفه) انجام می‌شود. برداشت بذر یونجه بعد از قطع آبیاری در مرحله شروع به قهوه‌ای شدن غلاف‌ها و زمانی که پنجاه درصد غلاف‌ها قهوه‌ای شده‌اند.

برای خرید بذر یونجه و سایر علوفه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

نام علمی گوجه فرنگی Lycopersicon esculentum Mill است که متعلق به تیره بادمجانیان است. گیاه گوجه فرنگی ممکن است یک‌ساله و یا چند‌ساله باشد. البته در مناطق سردسیری بیشتر یک‌ساله است، ولی اگر در نواحی گرمسیری به‌صورت دائمی درآید، طول دوره زندگی آن چندان طولانی نیست. در انواع پابلند آن ساقه آن ابتدا ایستاده، بعد به‌صورت خزنده درمی‌آید و بر اثر تماس با خاک تولید ریشه‌های نابجا می‌کند. برگ‌های مرکب و ساقه نوجوان آن پوشیده از کرک‌های ریز و سفید می‌باشند. ساقه آن در ابتدا که گیاه جوان است سبز رنگ، کرک دار، گرد و خیلی شکننده است و به علت داشتن کیسه‌های ترشحی بوی گوجه به‌خوبی استشمام می‌شود. ولی با افزایش عمر آن رنگ آن تغییر کرده، بدون کرک می‌شود و ساقه آن نیز زاویه‌دار و خشن می‌گردد. برگ گوجه مرکب است که به‌صورت متناوب روی ساقه قرار دارد. گل‌های آن کامل است و به‌صورت خوشه‌ای روی ساقه، بین دو گره قرار می‌گیرند. هر خوشه گل بین ۴ تا ۸ عدد گل دارد.

تعداد خوشه‌های گل آن نسبت به رقم گوجه بین ۴ تا ۱۰۰ متغیر است. گوجه یک گیاه خودگشن است. در بعضی از شرایط ممکن است میوه به طریق بکرزایی به وجود آید. اگر گوجه مستقیماً در زمین اصلی کشت شود، تولید ریشه عمیق و اصلی می‌کند؛ ولی اگر نشا شود، چون ریشه اصلی آن قطع می‌گردد، بنابراین تولید ریشه‌های افشان می‌نماید. میوه گوجه «سته» مرکب است؛ که شکل، اندازه و رنگ آن در ارقام مختلف با یکدیگر کاملاً متفاوت است. در داخل میوه حجره‌های فراوانی وجود دارد که تعداد آن‌ها بین ۲ تا ۱۵ عدد متغیر است و در داخل آن‌ها بذر وجود دارد. افرادی که به ارگانیک بودن محصولاتی مصرفی خود اهمیت می‌دهند علاقه‌مند به پرورش سبزی‌ها و صیفی‌جات داخل منزل هستند؛ اما به دلیل محدودیت‌هایی که در زندگی‌های امروزی وجود دارد پرورش همه گیاهان امکان‌پذیر نیست.

گوجه چری یا گوجه گیلاسی ازجمله گیاهانی است که شما می‌توانید آن را از طریق بذر در منزل پرورش دهید. گوجه چری زرد میوه‌ای بسیار لذیذ است و انتخاب خوبی برای پرورش در منزل است و به دلیل سایز کوچک و مینیاتوری، ظاهر بسیار زیبایی نیز دارد و اغلب برای تزیین سالاد از آن‌ها استفاده می‌شود. گوجه چری خواص درمانی گسترده‌ای نیز دارند. آنتی‌اکسیدان و ویتامین C موجود در چری باعث جلوگیری از مبتلا به سرطان شده و در درمان کم‌خونی و میگرن بسیار مؤثر است؛ اما این خواص در صورتی تأثیرگذارند که گوجه‌ها به‌صورت ارگانیک کشت شوند؛ بنابراین بهتر است شما این میوه‌های لذیذ را در منزل و طریق بذر آن پرورش دهید.

کاشت گوجه چری

ابتدا بذر گوجه چری را در سینی نشاء و یا یک گلدان معمولی در عمق نیم سانتیمتری خاک کاشت بزنید. پس از کاشت گوجه گیلاسی ، گلدان رو آبیاری کنید و سعی کنید حداقل هر ۲ روز یک‌بار آب دهید. پس از کاشت گوجه چری حدوداً یک هفته تا ۱۰ روز طول می‌کشد تا بذرها جوانه بزنند و بعد از جوانه‌زنی حدوداً ۲ هفته کافی است تا گوجه‌ها سه برگی شوند. پس از سه برگی شدن نشاءها را به گلدان اصلی انتقال داده و در محلی با نور کافی قرار دهید. دقت کنید هنگام انتقال نشاءها به گلدان اصلی، پس از قرار دادن آن‌ها در خاک و اضافه کردن خاک، برای صفت شدن آن از آب استفاده و از فشار دادن خاک با دست بپرهیزید. این کار به ریشه نشاءها آسیب وارد می‌کند.

آبیاری: هر دو روز یک‌بار

زمان کاشت: اول فروردین تا اواخر خرداد

زمان جوانه زدن: یک هفته تا ۱۰ روز

زمان برداشت: ۲ ماه پس از کاشت بذر

نور: نور مستقیم آفتاب

برای خرید بذر گوجه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل اطلسی گیاهی رونده که گاهی ارتفاع آن شاید به بیش از ۶۰ سانتی‌متر برسد دارای تنوع بسیار زیاد در رنگ، فرم و سایزهای متفاوت است. این گیاه نیاز به‌صورت آویز نیز می‌توان کاشت که در این صورت باید به‌صورت منظم سرزنی شود. بذر اطلسی در اواخر اسفند ماه کشت و گلدهی از خرداد تا آبان ماه است و با هرس گل‌های پژمرده به رشد بهتر گیاه و ظهور گل‌های جدید کمک می‌کنید.

به‌منظور کاشت اطلسی بین ۶ الی ۸ هفته از اتمام فصل زمستان اقدام به کاشت بذر اطلسی در بستر کشت و مقداری پیت ماس، کوکو پیت و شن و یا خاک‌برگ الک شده و صورت گیرد. مخلوط بستر کشت را با اسپری مرطوب (تا بذرها بهتر به خاک بچسبند) و سپس بذرها را بر روی بستر کشت قرار می‌دهند. بذرها رو به‌آرامی به خاک فشرده تا به سطح خاک بچسبد. برای حفظ رطوبت بستر کشت از پوشش نایلونی روشن استفاده کنید. پس از ۷ الی ۱۰ روز از زمان کاشت بر شروع به جوانه‌زنی می‌کند. برای رویش بهتر بذر اطلسی به محیطی کاملاً روشن و به‌دوراز تابش مستقیم آفتاب نیاز است در صورت نیاز می‌توانید از لامپ‌های فلورسنت معمولی بین ۱۴ الی ۱۶ ساعت برای تأمین روشنایی استفاده کنید. پس از سه برگی شدن گیاهان برای تقویت گیاهان جوان می‌توان از کود رقیق‌شده رشد مخصوص گیاهان زینتی هر پانزده روز یک‌بار استفاده کرد. پس از ۴ برگی شدن نشاهای گل اطلسی و رفع خطر سرمازدگی در اواسط بهار هنگامی‌که دمای خاک به حدود ۱۰ درجه می‌رسد می‌توان گیاهان را به محیط باز منتقل کرد.

خاک مناسب باغچه برای کشت اطلسی خاکی با زهکشی مناسب و تقویت‌شده توسط کمپوست و یا خاک‌برگ و یا کود پوسیده دامی عاری از علف هرز است. خاک را تا عمق ۲۰ سانتیمتری شخم زده و با کمک تقویت‌کننده‌ها و کمی شن بستر را برای انتقال نشاهای اطلسی آماده می‌کنیم. برای کاشت گیاه باید مناطقی از باغچه که روزانه بین حداقل ۵ تا ۶ ساعت از تابش مستقیم نور خورشید برخوردار هستند انتخاب نمود. تابش بیشتر آفتاب به رشد بهتر گل کمک می‌کند. در سایه قرار دادن گیاه باعث کاهش گلدهی و کشیده شدن ساقه منجر می‌شود. گیاهان را در محیط کاملاً آفتابی بافاصله بین ۲۰ الی ۳۰ سانتیمتر و در محیط‌های کمی آفتابی بین ۱۰ الی ۲۰ سانتیمتر و در گلدان نیز در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتیمتری از یکدیگر کشت کنید. برای داشتن گل‌بوته‌ای زیبا ساقه‌هایی که طول آنها از ۱۵ سانتیمتر بلندتر شدند آنها را هرس کرده تا به توسعه بهتر گیاه کمک می‌کنیم. بعد از پژمرده شدن گیاه نیز گل‌ها را به‌آرامی از ساقه جدا می‌کنیم تا فرصت رشد دوباره برای گل‌های جدید را فراهم آوریم.

گیاه اطلسی برای داشتن گل‌های پر و رشد مناسب به آبیاری منظم نیاز دارد. خاک همیشه باید مرطوب باشد در طول هفته حداقل باید یک‌بار اقدام به آبیاری به‌صورت غرقابی نمایید و در روزهای گرم تابستان تا دو بار نیز نیاز به آبیاری کامل دارد.

برای خرید بذر گل اطلسی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گشنیز با نام علمی Coriandrum Sativum از خانواده چتریان (Apiaceae) گیاهی علفی و یک‌ساله، بدون کرک، به ارتفاع ۶۰-۳۰ سانتی‌متر که دارای ساقه راست، شفاف و کم‌وبیش شیاردار است. اگرچه منشأ اصلی آن به نواحی جنوب غربی آسیا و مدیترانه نسبت داده می‌شود، ولی امروزه در سرتاسر جهان یافت شده و پرورش می‌یابد. قسمت مورداستفاده گیاه،‌ ساقه و برگ و دانه (بذر) آن است. دانه گشنیز گرد و به رنگ زرد و سبز تیره است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می‌شود. بذر گشنیز حاوی ۰/۵ تا ۱ درصد روغن ضروری است که سرشار از مواد مغذی گیاهی مفیدی نظیر کارون، ژرانیول، لیمونن، بورنئول، کامفور، المول و لینالول است.

متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزی‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش می‌رسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزی جات در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است. اگر می‌خواهید سبزی‌هایتان را پشت پنجره و تو گلدان‌های زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی کمپوست آماده است. اگر فقط می‌خواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخاب‌ها هستند. برای اینکه سبزی‌های شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند می‌توانید از کود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده کنید.

بذر معمولی سبزی معمولاً به‌صورت کیلویی عرضه می‌شود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل می‌دهد و نسبت به بیماری‌ها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاح‌شده به معنای دست‌کاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح به‌صورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام می‌گیرد. درنتیجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولی‌اند. درنتیجه انتخاب مناسب‌تری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.

روش کاشت در گلدان

بذر، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد می‌شود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی گشنیز در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت ۱۰ ساعت و حداکثر ۳ روز خیس می‌کنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر می‌کنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک می‌ریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته می‌توانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانه‌زنی شروع کنید.

روش کاشت در باغچه و زمین

برای کاشت گشنیز در باغچه و زمین بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو می‌کنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را به‌صورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو می‌کنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌صورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.

برداشت از باغچه یا گلدان

برای برداشت سبزی به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی، مجدد می‌توانیم آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.

خواص بذر گشنیز

۱- بذر گشنیز و خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدسرطانی

خاصیت آنتی‌اکسیدانی بذر گشنیز به علت وجود ترکیبات مختلفی همانند: کوئرستین، کامفرول، رامنتین، اپی‌ژنین، کافئیک اسید، کلروژنیک اسید و تیانین است. فلاوونوئیدها و سایر ترکیبات مذکورِ موجود در بذر گشنیز علاوه بر کاهش پراکسیداسیون لیپیدها و بهبود فعالیت آنزیم‌های شرکت‌کننده در دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن مانند گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز، مانع تشکیل رادیکال‌های آزاد مخرب سلامتی نیز می‌شوند. بررسی‌های علمی ثابت کرده‌اند بذر گشنیز از طریق تأثیر بر متابولیسم چربی‌ها و افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی سبب کاهش کلسترول سرم در بیماران مبتلا به کلسترول بالای خون می‌شود. در مطالعات گوناگون، فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان دارویی به محتوای فنولی آن‌ها نسبت داده شده است. گزارش شده است که بیشترین مقدار فنول گیاه گشنیز مربوط به دانه آن است که می‌تواند با اثرگذاری بر مسیر کاسپازهای (گروهی از آنزیم‌ها که به خانواده پروتئازها تعلق داشته و نقش مهمی در مرگ برنامه ریزی شده سلول‌ها ایفا می‌کنند) درون سلولی و مسیرهای اپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) میتوکندری، سلول‌های سرطانی را مهار نماید. علاوه بر این، آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بذر این گیاه می‌تواند سطح H2O2 (هیدروژن پراکسید، تجزیه این ماده باعث ایجاد رادیکال‌های آزاد شده که با خاصیت شدید اکسیدکنندگی خود، انواع مواد آلی و معدنی را اکسید می‌کنند و می‌توانند زمینه ایجاد انواع سرطان‌ها را پدید آورند) را کاهش داده و احتمالاً از تکثیر و مهاجرت سلول‌های سرطانی جلوگیری کند.

۲- دانه گشنیز و کنترل دیابت

از دسته گیاهان دارویی که به نظر می‌رسد در درمان و کنترل دیابت نقش مهمی داشته باشد، بذر گشنیز را می‌توان نام برد که اثرات مفید و کارآمد خود در این زمینه را از ۳ طریق مختلف اعمال می‌کند:

۱- آثار ضد هایپرگلیسمی عصاره‌ی بذر گشنیز ممکن است به دلیل بازسازی پاسخ انسولین از طریق وجود فعالیت شبه انسولین و انسولین آزاد ضدهایپرگلیسمیکی این بذر رخ دهد.

۲- کنترل ضعیف قند خون در دیابت نوع یک با افزایش آسیب اکسایشی آپولیپوپروتئین A-I همراه است که بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند عصاره‌ی بذر گشنیز می‌تواند موجب بهبود کنترل گلوکز خون از طریق تعدیل مسیر فوق شود.

۳- اثر هیپوگلیسمیک فلاونوئیدهای بذر گشنیز می‌تواند نتیجه افزایش فعالیت هگزوکیناز و گلوکوکیناز کبدی، محافظت و حتی افزایش تراکم سلول‌های β در جزایر لانگرهانس به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن‌ها، افزایش بیان ناقلان گلوکز در سلول‌های عضلانی، تعدیل فعالیت افزایش یافته آنزیم کبدی گلوکز ۶- فسفاتاز و یا افزایش جذب گلوکز به وسیله سلول‌های کبد، چربی و عضله باشد.

روش استفاده: هر شب تعدادی تخم گشنیز را در آب خیس کنید و روز بعد آب عصاره‌ی آن‌ها را بنوشید.

۳- دانه گشنیز و کنترل چربی خون

استفاده از عصاره بذر گشنیز سطوح کلسترول تام، تری گلیسیرید، LDL-C و VLDL-C سرم را کاهش داده و سطح HDL-C سرم را افزایش می‌دهد. بعلاوه یافته‌های حاصل از بررسی‌های علمی ثابت کرده‌اند بذر گشنیز از طریق تأثیر بر متابولیسم چربی‌ها و افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی سبب کاهش کلسترول سرم در بیماران مبتلا به کلسترول بالای خون می‌شود.

۴- بذر گشنیز و سلامت پوست

در مطالعات اخیر حیوانی اثر عصاره بذر گشنیز به منظور بررسی اثر محافظتی این عصاره در برابر اشعه ماوراءبنفش به صورت آزمایشگاهی بر روی فیبروبلاست‌های پوست و نیز روی پوست بدون مو آزمایش شده است. در سلول‌هایی که با عصاره بذر گشنیز درمان شده بودند مقادیر بیشتری از پروکلاژن نوع یک و مقادیر کمتری از MMPI (آنزیمی که موجب تخریب و تجزیه پروتئین‌های ساختمانی ماتریکس پوست نظیر کلاژن و الاستین می‌شود) دیده شده است. همچنین مشاهده شد پوست‌های درمان شده با عصاره بذر گشنیز لایه‌های نازک‌تر پوستی و کلاژن فشرده‌تری از پوست‌های درمان نشده داشتند. در تحقیقات میکروسکوپی نیز در سلول‌های پوست‌های درمان شده با بذر گشنیز مقادیر بیشتری پروکلاژن و مقادیر کمتری MMPI دیده شد. همه این نتایج نشان‌دهنده آن است که عصاره بذر گشنیز می‌تواند به عنوان یک ماده ضد چروک که از طریق محافظت پوست در مقابل اثر UVB اثر می‌کند، در محصولات آرایشی- بهداشتی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد.

از دیگر خواص تخم گشنیز در سلامت پوست می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* درمان اگزما

تخم گشنیز دارای خواص ضدعفونی‌کننده است و می‌تواند برای درمان بیماری‌های پوستی از جمله اگزما و بثورات استفاده شود.

روش استفاده: تخم گشنیز پودر شده را با یک قاشق غذاخوری عسل و مقداری آب ترکیب کنید، خمیر به دست آمده را بر روی مناطق آسیب‌دیده بمالید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند، سپس با آب سرد خوب بشویید.

محققان دریافتند که تخم گشنیز مانند یک داروی ضد اسپاسم عمل می‌کند و برای بهبود هضم غذا، درمان نفخ، درمان معده درد، سندروم روده تحریک‌پذیر و سلامت دستگاه گوارش مفید است

* درمان آکنه و جوش صورت

دانه گشنیز دارای خواص ضد باکتری بوده و به عنوان یک درمان مؤثر برای آکنه و جوش صورت محسوب می‌شود.

روش استفاده: پودر تخمه گشنیز را با عسل و زردچوبه ترکیب کنید و آن را بر روی صورت بمالید، بگذارید تا خشک شود و سپس با آب سرد بشویید.

* رفع خارش پوست

برای خارش‌های پوستی نیز می‌توان از محلول‌های موضعی تخم گشنیز استفاده کرد.

۵- تخم گشنیز و رینیت آلرژیک

از دیگر خواص گشنیز این که تحقیقات علمی نشان داده‌اند ترکیبات فلاونوئیدی، فنولی و ترپنی عصاره بذر گشنیز سبب بهبودی در علائم رینیت آلرژیک همچون احتقان، آبریزش و سوزش بینی می‌شوند. فلاوونوئیدهایی همچون لوتئولین، اپیژنین و فیستین به عنوان مهارکننده‌های طبیعی احتمالی IgE (نوعی ایمونوگلوبولین که با پیوند به عامل حساسیت‌زا باعث آزاد شدن هیستامین از ماست‌سل و بازوفیل می‌شود و علائم آلرژی را پدید می‌آورد) در نظر گرفته می‌شوند که فعالیت‌های ضد آلرژیک قوی همچون مهار آزادسازی هیستامین از اینترلوکین های نوع ۴ و ۳ (مولکول‌هایی از جنس پروتئین که نقش مهمی در بروز پاسخ آلرژیک و علائم آن دارند) سنتزی و جلوگیری از ترشح گیرنده CD40 (مولکولی که در صورت تحریک مجموعه‌ای از واکنش‌های مرتبط درون سلولی را رهبری می‌کند) به وسیله بازوفیل‌ها و شاید ماست‌سل‌ها دارند. همچنین، کوئرستین موجود در این بذر ترشح CD63 و CD203c و آزاد شدن هیستامین در بازوفیل های فعال شده با آنتی IgE را مهار می‌کند.

۶- دانه گشنیز و سلامت مو

دانه گشنیز ریشه‌های مو را تقویت می‌کنند و باعث افزایش رشد مو می‌شوند، همچنین با تقویت مو از ریزش مو جلوگیری می‌کنند.

روش استفاده: پودر دانه گشنیز را در مقداری روغن‌زیتون بریزید و بر روی موها و پوست سر خوب ماساژ دهید، بگذارید ۳۰ دقیقه بماند و سپس با آب گرم و شامپو بشویید.

۷- دانه گشنیز و کمک به گوارش

محققان دریافتند که تخم گشنیز مانند یک داروی ضد اسپاسم عمل می‌کند و برای بهبود هضم غذا، درمان نفخ، درمان معده درد، سندروم روده تحریک‌پذیر و سلامت دستگاه گوارش مفید است.

روش استفاده: اگر سو هاضمه و نفخ دارید می‌توانید هر روز یک عدد تخم گشنیز را بجوید و یا تخم گشنیز را یک شب در آب خیس کنید و صبح روز بعد ناشتا آب آن را بنوشید.

۸- بذر گشنیز و تسکین عفونت ادراری

تخم گشنیز به درمان عفونت ادراری و عفونت مثانه کمک می‌کند و چون خواص دیورتیک دارد برای سلامت کلیه‌ها مفید است.

روش استفاده: ۱٫۵ قاشق چای‌خوری تخم گشنیز را در دو فنجان آب بریزید و ناشتا بنوشید.

۹- تخم گشنیز و کاهش درد قاعدگی

تخم گشنیز با کمک به تنظیم عملکرد مناسب غدد درون‌ریز و هورمون‌هایی که دوره‌های قاعدگی را تنظیم می‌کنند به بهبود بی‌نظمی قاعدگی و درمان گرفتگی و درد پریود کمک می‌کند.

روش استفاده: ۶ گرم تخم گشنیز را در نیم لیتر آب جوش بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد، این چای گشنیز گرم را با عسل ترکیب کنید و روزی سه بار مصرف کنید تا درد قاعدگی را کاهش دهد.

۱۰- بذر گشنیز و درمان کم‌خونی

تخم گشنیز حاوی مقادیر بالایی آهن است که برای پیشگیری و درمان کم‌خونی مفید است.

روش استفاده: برای درمان کم‌خونی هر روز یک قاشق چای‌خوری تخم گشنیز را در یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید ۱۰ دقیقه بماند تا دم بکشد سپس این دمنوش گشنیز را با عسل یا خرما بخورید.

دیگر خواص تخم گشنیز

تخم گشنیز حاوی مقادیر بالایی پتاسیم است؛ از این رو به عنوان یک دیوروتیک طبیعی عمل کرده و باعث کاهش فشارخون بالا، ادم و ورم می‌شود. این دانه گیاهی همچنین حاوی مقادیر بالایی ویتامین C است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و به درمان سرماخوردگی و آنفلوانزا کمک می‌کند. می‌توان ۲ تا ۳ گرم تخم گشنیز را دم کرد و ۳ بار در روز آن را مصرف کنند که برای کاهش قند خون، افزایش شیر مادران و هضم غذا مفید است.

عوارض و مضرات تخم گشنیز

* کسانی که از دیابت و فشارخون بالا رنج می‌برند، نباید در مصرف تخم گشنیز زیاده روی کنند چون ممکن است باعث کاهش شدید قند خون و فشارخون شود.

* تخم گشنیز ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک در افراد حساس شود.

برای خرید بذر گشنیز و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کلم بروکلی گیاهی بسیار خوش‌طعم و مقوی است که می‌توان آن را به‌صورت خام و پخته مصرف کرد. این گیاه که سرشار از آهن و آنتی‌اکسیدان است را می‌توان به‌عنوان یک غذای کامل مصرف کرد و از آن لذت برد. بروکلی از میان خانواده کلم کاشت ساده‌تری دارد و نسبت به آفات و بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر است. کلم بروکلی سبزی فصل سرد است و بوته آن گاهی تا یک متر نیز رشد می‌کند. اندازه کلم بروکلی در صورت دریافت آب زیاد و کافی بزرگ‌تر می‌شود. کلم بروکلی گیاهی است که برای پرورش خانگی گزینه بسیار مناسبی است و می‌توان آن را از طریق بذر پرورش داد و محصولی ارگانیک را تولید و مصرف کرد. این کلم دارای بوته‌ای بزرگ است که از میان آن‌ها گلچه‌های بروکلی بیرون آمده‌اند. این گلچه‌ها را در زمان بلوغ می‌توان برداشت کرد و تا زمانی که سرما یا گرمای شدید شروع نشده باشد، این گلچه‌ها رشد می‌کنند و می‌توانید بارها از آن‌ها برداشت کنید و لذت ببرید.

کلم بروکلی گیاهی مناسب برای کاشت در باغچه و گلدان سایز بزرگ است. بروکلی را معمولاً به‌صورت خام و بخارپز، آب­پز و سرخ‌کرده استفاده می‌کنند. کلم بروکلی نیاز به آفتاب کامل دارد و در مناطق گرمسیری بهتر است در سایه جزئی کاشته شود (بروکلی به روزانه ۸ ساعت نور احتیاج دارد). سطح خاک کاشت بروکلی باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی و خیس نباید باشد.

کاشت

کاشت کلم بروکلی از بذر تکثیر می‌شود، خاک انتخابی باید غنی باشد برای این کار می‌توانید بستر کشت را با کمپوست یا کود حیوانی مخلوط کنید. بذر کلم بروکلی را معمولاً در اوایل بهار یا اواسط تابستان می‌کارند (۸ تا ۱۰ هفته قبل از آخرین سرمای منطقه). دانه‌ها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و بهتر است قبل از کاشت ۲۴ ساعت خیس کنید. بهتر است کلم بروکلی را ابتدا نشاء کنید به این منظور ابتدا بذرها را داخل سینی نشاء یا گلدان‌های کوچک (لیوان یک‌بارمصرف) بکارید و بعد از چهار برگه شدن آن را به گلدان بزرگ‌تر یا زمین اصلی منتقل کنید (برای کاشت در گلدان باید سایز بزرگی را انتخاب کرد). کلم بروکلی بعد از گذشت حدوداً ۷۰ روز از زمان کاشت بذر کلم قابل‌برداشت است. دمای کاشت کلم بروکلی باید حداکثر ۲۵ درجه باشد و هم‌چنین بروکلی در دماهای کمتر از صفر درجه آسیب می‌بیند در دماهای بالاتر گیاه به گل می‌رود و رشد آن متوقف می‌شود. به‌طورکلی تمامی کلم‌ها محصول فصل خنک می‌باشند. در شهرهای معتدل جنوبی کلم را در زمستان و در مناطق معتدل شمالی در فصل تابستان اقدام به کاشت می‌کنند. دمای مناسب کاشت کلم بروکلی ۱۵ تا ۲۰ درجه است (دمای میانگین ماهیانه ۱۶ درجه). در مناطقی که زمستان ملایمی دارند بروکلی در زمستان نیز قادر به تولید محصول است.

بعد از کاشت بذر در گلدان یا سینی نشاء (بهتر است برای نتیجه‌گیری بهتر از خاک استریل و آماده استفاده کنید، ترکیبات پیت ماس یا کوکوپیت و پرلیت، کمپوست مناسب است). ابتدا قبل از کاشت کلم بذر خاک را خوب آبیاری کنید تا آب از سوراخ‌های انتهایی آن خارج شود. در هر گلدان دو عدد بذر قرار دهید. بذرها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و با افشانه به‌آرامی خاک را مرطوب کنید. بذر کلم بروکلی فیورنتینو معمولاً بین ۴ تا ۷ روز جوانه می‌زند. تا قبل از جوانه‌زنی می‌توانید بستر کشت را با پلاستیک بپوشانید تا رطوبت حفظ شود و جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد. گلدان با سینی نشاء را نباید در آفتاب مستقیم قرار دهید ولی در محیطی پرنور باید باشد (دمای جوانه‌زنی حدوداً ۲۵ درجه باید باشد). بعد از چهار برگی شدن نشاءها آن‌ها را به محلی با نور مستقیم آفتاب انتقال دهید (۶ تا ۸ ساعت نور کافی است).

نباید اجازه دهید در این مدت سطح خاک کاملاً خشک شود درصورتی‌که مشاهده کردید خاک در حال خشک شدن است اقدام به مرطوب کردن آن کنید. آبیاری باید به‌گونه‌ای باشد که از سوراخ‌های انتهایی آن آب اضافی خارج شود، آبیاری بیش‌ازحد باعث مرگ گیاه می‌شود. زمانی که ارتفاع گیاه حدوداً به ۱۵ سانتی‌متر رسید یا تعداد برگ‌های آن بیشتر شد هر گیاه را به گلدان سایز بزرگ جداگانه منتقل کنید (به زمین اصلی). همیشه مراقب دمای محیط باشید و به دمای هر مرحله از کاشت توجه کنید. برای کاشت در زمین نشاءها را در ردیف‌هایی به فاصله حداقل ۵۰ سانتی‌متر بکارید و همچنین فاصله هر بوته با بوته بعدی را ۵۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

برداشت

قبل از شروع یخبندان و زرد شدن بروکلی‌ها برداشت را شروع کنید. درست زیر جایی را که ساقه‌ها شروع به جدا شدن می‌کنند ببرید. وقتی سر اصلی بروکلی را برداشت کردید، گلچه‌های ترد جانبی دیگری شروع به رشد می‌کنند. به برداشت ادامه دهید تا گیاه‌تان به تولید گلچه ادامه دهد. این روند ادامه دارد تا وقتی‌که هوا خیلی سرد یا خیلی گرم شود. بروکلی‌ها را کنسرو و فریز و ترش کنید یا می‌توانید برای ۲ هفته آن‌ها را در یخچال نگه‌دارید. ممکن است موقع برداشت متوجه کرم کلم و لارو شاپرک نشوید و این موجودات وارد بروکلی‌های پخته شوند. برای جلوگیری از این اتفاق قبل از پخت بروکلی‌ها را برای ۱۵ دقیقه در آب گرم و مقدار کمی سرکه بخیسانید تا این موجودات بیرون بیایند.

فواید کلم بروکلی

از خواص کلم بروکلی این که حاوی موادی است که به‌طور فراوانی تعداد و اندازه سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد و به بهبود بدن کمک می‌کند.

سرشار از فیبر، کاروتنوئید، ویتامین A، ویتامین C و ویتامین K است که این مواد از بروز سرطان روده و معده جلوگیری می‌کند.

وجود فیبر فراوان در آن، سبب شده که برای افراد دیابتی و درمان آن‌ها بسیار مفید باشد.

سرشار از کلسیم است به‌طوری‌که می‌توان گفت کلسیم آن به‌اندازه شیر است و برای تقویت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان کمک‌کننده و بسیار مؤثر است.

پتاسیم موجود در آن فشارخون را کنترل نموده و به تنظیم عملکرد قبل کمک می‌کند.

ویتامین C و بتاکارتون موجود در آن برای چشم مفید است و از بیماری آب‌مروارید مناسب است.

سرشار از ویتامین D است که به جذب کلسیم کمک نموده و از پوکی استخوان پیشگیری می‌کند.

از مضرات کلم بروکلی این که زیاده روی در مصرف کلم بروکلی باعث التهاب روده و یا افزایش گار روده می گردد.

برای خرید بذر کلم در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کاهو در میان سبزی‌ها دیگر کاشت بسیار ساده‌ای دارد و قابل کاشت در اکثر خاک‌ها است. همچنین در کمترین فضا حتی در کوچک‌ترین گلدان‌ها نیز می‌توان اقدام به کاشت نمود. ارزش غذایی کاهو زیاد و حاوی ویتامین‌های A و C و فولات و آهن است. در سال ۱۹۹۹ دانشمندان دانشگاه گلاسکو دریافتند که میزان آنتی‌اکسیدان آن حدود ۱۰۰ برابر بیشتر از کاهوهای معمولی است. کاهو دارای انواع مختلفی مانند کاهو پیچ، کاهو کلم، کاهو چینی، کاهو بنفش و کاهو فرانسوی است. کاهو فرانسوی به دلیل طعم و عطر و همچنین رنگ جذاب آن یکی از ارقام محبوب در میان مصرف‌کنندگان است. از خواص کاهو فرانسوی این که حاوی آنتی اکسیدان و ویتامین های فراوانی است،

کاهو یکی از پرمصرف‌ترین سبزی‌های جهان است که به دلیل مصرف بالای آن تمامی فصول به‌صورت فضای باز و گلخانه‌ای کشت می‌شود. مقاومت این رقم از کاهو نسبت به سرما و تغییرات دما بالا بوده و مناسب کاشت برای تمامی فصل بخصوص پاییز است (دمای ایده آل برای جوانه‌زنی ۱۸ تا ۲۰ درجه است).

شرایط آب‌وهوایی کاشت بذر

دما

کاهو نسبت به سبزی‌های دیگر تحمل سرمای بیشتری را دارد و در آب‌وهوای خنک نتیجه بهتری دارد. درنتیجه در شهرهای خنک کاشت بهاره و در شهرهای با آب‌وهوای گرم کاشت پاییزه و زمستانه آن بهتر است. البته برای کاشت خانگی در هر شرایط آب‌وهوایی می‌توان کشت نمود. گرما، کم‌آبی و خشکی باعث می‌شود کاهو زودتر به گل برود و در نتیجه کیفیت آن کاهش پیدا کند. کاهو دمای کمتر از صفر درجه را نیز تحمل می‌کند ولی اگر سرما پایدار باشد باعث بد فرم شدن برگ‌ها و جمع شدن آن‌ها و باعث تغییراتی در رنگ برگ کاهو می‌شود.

خاک

کاهو در اکثر خاک‌ها قابل رشد است ولی در خاک‌های فقیر عملکرد و کیفیت محصول کاهش می‌یابد. بهترین نتیجه را در خاک‌های نیمه سبک و غنی دارد. برای کاشت خانگی خاک‌های نیمه سبک عملکرد خوبی دارد. خاک رسی شنی یا ترکیبی از کود حیوانی و خاک باغچه یا خاک‌برگ گزینه‌های مناسبی است. (اگر گلدان را در پشت پنجره و در خانه نگه‌داری می‌کنید بهتر است از کمپوست آماده استفاده کنید). قبل از کاشت در باغچه می‌توانید کود حیوانی را در سطح خاک پخش و خاک را زیرورو کرده و سپس اقدام به کاشت بنمایید.

آموزش کاشت بذر

کاهو را در مناطق گرم که زمستان ملایمی هم دارند در پاییز و زمستان کاشته می‌شود و در شهرهای سرد که زمستان سردی دارند در بهار اقدام به کاشت آن می‌کنند. در کاشت پاییزه بذرها را در شهریور ماه می‌کارند. در کاشت بهاره در اردیبهشت یا خرداد اقدام به کاشت آن می‌کنند. البته برای کاشت خانگی در باغچه یا گلدان در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت کاهو نمود که در ادامه به آن می‌پردازیم. بذر کاهو را با فاصله ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از یکدیگر می‌کارند و بر روی آن لایه‌نازکی از خاک نرم می‌ریزند و به‌آرامی آبیاری می‌کنند به‌طوری‌که بذرها جابه‌جا نشوند. بذرها بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز از خاک بیرون می‌آیند. کاهو را می‌توان در سینی نشاء یا زمینی دیگر یا گلدانی نشاء کرد و سپس بعد از رشد آن به زمین و محل اصلی انتقال داد و با فاصله‌های یکسان و مرتب کاشت. در روشی دیگر می‌توان بذرها را به‌صورت دست پاش کاشت و بعد از رشد آن و رسیدن به طول ۵ سانتی‌متر اقدام به تنک کردن بوته‌ها و کاهش تراکم آن‌ها نمود.

کاشت بذر در منزل

بهتر است کاهو در اوایل بهار یا پاییز که هوا خنک است کاشته شود. اگر خواستار کاشت در فصل گرم یا در داخل آپارتمان یا پشت پنجره هستید باید نیاز سرمایی بذرها را برطرف کنید. این عمل درصد موفقیت را بسیار بالا می‌برد که در ادامه به آن می‌پردازیم. برای کاشت کاهو در داخل آپارتمان و پشت پنجره منزل یا در فصلی که هوا گرم است برای موفقیت بیشتر در کاشت باید ابتدا نیاز سرمایی بذر کاهو را برطرف کنیم تا درصد جوانه‌زنی بالاتر برود. برای این کار تمامی بذرهای موجود را بین چند لایه دستمال خیس گذاشته و داخل پلاستیک فریزر قرار می‌دهیم و در طول روز داخل یخچال و در قسمتی که امکان یخ زدن وجود ندارد می‌گذاریم (طبقه پایین یخچال) و شب آن را بیرون قرار می‌دهیم، این عمل را تا ۲۰ روز انجام می‌دهیم و با مشاهده جوانه زدن بذرها اقدام به کاشت آن‌ها می‌کنیم.

برای کاشت در باغچه بعد از آماده‌سازی خاک، بذر کاهو را در گودال‌های نیم سانتی‌متری با فاصله ۱۵ سانتی‌متر به‌صورت خطی بکارید. کاهو را باید در مکانی کاشت تا روزانه حداقل ۶ ساعت آفتاب بخورد. خاک گلدان یا محل کاشت باید نیمه سبک، غنی و دارای زهکشی بالا باشد. سطح خاک باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی نباشد. برای کاشت در گلدان، گلدانی را انتخاب کنید که حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد. بذرها را با فاصله چند سانتی‌متر (۲ تا ۳ سانتی‌متر) بر روی گلدان قرار دهید و بر روی آن به اندازه نیم سانتی‌متر خاک نرم بریزید و سپس به‌آرامی آبیاری کنید. گلدان را باید در جای نورگیر قرار دهید و تا قبل از جوانه‌زنی اجازه ندهید خاک خشک شود. وقتی کاهوها رشد کردند می‌توانید بوته‌ها را تنک کنید (بوته‌های اضافی را حذف کنید) تا فضای بیشتری برای باقی کاهوها باشد. کاهوهایی که تنک کرده‌اید را می‌توانید در گلدانی یا محلی دیگر به‌صورت جداگانه بکارید. برای اینکه کاهو طعم و کیفیت بالایی داشته باشد باید خاک آن همیشه مرطوب باشد. البته نباید خاک را خیس نگه داشت بلکه باید مرطوب باشد. اگر هوا گرم شد بهتر است گلدان کاهو را در نیم‌سایه قرار دهید. اگر کاهو دیر برداشت شود برگ‌ها بد فرم شده و به گل می‌روند.

برای خرید بذر کاهو در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کاکتوس دراگون فروت یا میوه اژدها (Dragon Fruit) که با نام علمی Hylocereus Undatus یکی از میوه‌های شناخته‌شده در غرب جهان است که در سایر نقاط جهان نیز یافت می‌شود. میوه اژدها احتمالاً به دلیل شکل ظاهری آن که پوستی پوشیده از فلس دارد به این اسم نامیده می‌شود. میوه اژدها در واقع بومی مکزیک و جنوب آمریکا است و به‌خوبی در آسیا شناخته شده و به‌طور گسترده در سراسر این منطقه پرورش داده می‌شود. میوه اژدها بخشی از خانواده کاکتوس‌ ها است و مانند بسیاری از انواع کاکتوس ظاهر جذابی دارد و وقتی‌که در باغچه یا گلدان کاشته می‌شود نظرات همه را به خود جلب می‌کند. این گیاه به‌صورت بالارونده یا خوابیده رشد می‌کند و ۳۰ تا ۹۰ سانتی‌متر بلند می‌شود و تنه آن ۱۰ سانتی‌متر عرض دارد.

دراگون فروت در آسیا یک میوه محبوب است و مزارع زیادی از این میوه در این منطقه وجود دارد. میوه اژدها در غرب جهان هم بسیار محبوب است و مزارع تجاری زیادی از میوه اژدها در غرب جهان موجود است، اما به‌هرحال این میوه خیلی شناخته‌شده نیست و در اکثر میوه‌فروشی‌ها دیده نمی‌شود و معمولاً به این میوه به چشم یک میوه عجیب‌وغریب نگاه می‌کنند. میوه اژدها در پنج رنگ وجود دارد ولی شایع‌ترین آن‌ها که باردهی زیادی دارند به رنگ زرد و قرمز می‌باشند. رنگ‌های میوه اژدها عبارت‌اند از: میوه با پوست قرمز و گوشت سفید، میوه با پوست قرمز و گوشت قرمز، میوه با پوست زرد و گوشت سفید، میوه با پوست قرمز و گوشت صورتی، میوه با پوست صورتی و گوشت سفید.

طعم این میوه با سایر میوه‌های گرمسیری قابل‌مقایسه نیست ولی نکته اصلی این است که این میوه طعم خوبی دارد. در کل این میوه طعم شیرین و مطلوبی دارد، اما به نظر من طعم آن شبیه هندوانه است. این میوه دارای دانه‌های کوچکی شبیه کیوی است و خرد کردن این دانه‌ها زیر دندان طعم بسیار دلپذیری دارد. بهتر است این میوه سرد خورده شود (باید در یخچال نگه‌داری و سپس مورداستفاده قرار گیرد). میوه را باید از وسط نصف کرده و با استفاده از یک قاشق گوشت درونی میوه را بیرون آورده و بعد خورده شود. این میوه بسیار خوش‌طعم و با طراوت است و خوردن آن بسیار لذت‌بخش است. می‌توان میوه اژدها را به قطعات کوچک برش داده و از آن در سالاد، دسر، ژله، نوشیدنی و بستنی نیز استفاده کرد. میوه اژدها زرد رنگ طعم شیرین‌تری نسبت به میوه قرمز دارد، بااین‌حال نقطه ضعف برای پرورش انواع زرد رنگ، خارهای بلندی است که در سطح میوه وجود دارد که باید با دقت به آن دست زد.

دلایل پرورش میوه اژدها

ارزش تغذیه‌ای: علاوه بر سالم بودن و طعم عالی میوه اژدها و مغذی بودن آن، این میوه حاوی مقادیر زیادی فیبر، مواد معدنی، ویتامین‌ها (به‌خصوص ویتامین c) و آنتی اکسید آن‌ها برای مقابله با سرطان است.

ارزش زینتی: بسیاری از مردم کاکتوس‌ها را برای ایجاد منظره‌های زیبا نگه‌داری می‌کنند و پرورش می‌دهند، گل‌هایی که میوه اژدها تولید می‌کنند بسیار زیبا هستند.

متفاوت بودن با سایر گیاهان: میوه اژدها و بوته آن در مقایسه با دیگر گیاهان بسیار متفاوت است و بسیار چشم‌نواز است. قرار دادن گلدان میوه اژدها روی یک میز یا در یک مهمانی همه نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند و مورد صحبت همه مهمانان قرار می‌گیرد.

رشد آسان: میوه اژدها رشد آسانی دارد و مراقبت از آن نیز آسان است.

کسب درآمد: بسیاری از مردم برای کسب درآمد و فروش، میوه اژدها را پرورش می‌دهند. در استرالیا سوپرمارکت‌ها و میوه‌فروشی‌های زیادی میوه اژدها را می‌فروشند.

کاشت و نگهداری

میوه اژدها تقریباً در اکثر نقاط دنیا قادر به رشد است. در مناطق خیلی سرد میوه اژدها به محافظت نیاز دارد و نباید در دمای کمتر از ۸ درجه سانتی‌گراد نگه‌داری شود و در مناطق گرم با زمستان معتدل بهتر رشد می‌کند. دمای مناسب برای رشد میوه اژدها، درجه حرارت متوسط بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. گیاه میوه اژدها می‌تواند در شرایط خشکی زنده بماند، بااین‌حال به نظر می‌رسد با دادن آب به‌صورت منظم به این گیاه، عملکرد آن بهتر خواهد شد و میوه‌های آن طعم بهتری خواهند داشت و باردهی آن نیز بیشتر می‌شود. خاکی که برای کاشت کاکتوس میوه اژدها مورداستفاده قرار می‌گیرد باید زهکشی خوبی داشته باشد تا آب به‌راحتی بتواند از آن عبور کند. میوه اژدها توسط بذر یا قلمه کاشته می‌شود، از دانه‌هایی که درون میوه اژدها است می‌توان برای کاشت گیاه جدید استفاده کرد. میوه اژدها در آفتاب کامل بهتر رشد می‌کند، هرچند این گیاه در سایه جزئی هم قادر به رشد است.

زمان مشخصی برای کاشت میوه اژدها در نظر گرفته نشده است. این کاکتوس زندگی طولانی دارد و می‌توان آن را در هرزمانی کاشت. فقط باید از نظر دمایی گیاه را تحت نظر داشت و نباید آن را در دمای کمتر از ۸ درجه سانتی‌گراد قرار داد. کاشت بذر میوه اژدها بهتر است بعد از رفع سرما این کار انجام شود. باردهی می‌تواند در طول سال متفاوت باشد. درصورتی‌که گل‌دهی در تابستان باشد تولید میوه در پاییز و زمستان انجام می‌شود. گل‌های میوه اژدها گاهی اوقات دارای گلبرگ‌هایی با اندازه بیش از ۲۰ سانتی‌متر می‌شوند. گل میوه اژدها بسیار زیبا است و گلبرگ‌های بیرونی آن سفید و پرچم آن زرد است. بهترین زمان برای دیدن گل‌ها موقع طلوع آفتاب است. گل‌ها معمولاً در طول شب باز هستند، بااین‌حال گل‌های باز در طول روز هم دیده شده‌اند. به نظر می‌رسد رشد گیاه بالغ که دارای گل است متوقف می‌شود. تولید میوه ابتدا با گل‌دهی شروع می‌شود و بهترین میوه زمانی تولید می‌شود که گیاه به بالاترین نقطه از رشد خود برسد. بعد از گل‌دهی، تولید میوه ۶ هفته تا چند ماه ممکن است طول بکشد.

یکی از مشکلاتی که باعث می‌شود کاکتوس از بین برود آبیاری بیش‌ازحد و یا ماندن آب در خاک است، بنابراین باید اطمینان داشته باشید خاکی که استفاده می‌کنید زهکشی خوبی داشته باشد. بذر کاکتوس میوه اژدها در خاک‌های سبک حاوی کمپوست و هوموس به‌خوبی رشد می‌کند. این گیاه در خاک‌های سنگین به‌سرعت پوسیده می‌شود. برای کوددهی به گیاه میوه اژدها می‌توان یک یا دو بار در سال از مخلوط کودهای مرغ و بلدرچین استفاده کرد. باید مواظب بود کود با فاصله از ساقه یا تنه گیاه ریخته شود. همچنین می‌توان از کودهای تجاری موجود در بازار نیز استفاده کرد. این گیاه در شرایط سخت نیز رشد می‌کند ولی با مراقبت از آن عملکرد گیاه بهتر خواهد بود.

میوه اژدها بعد از برداشت رسیده نمی‌شود، بنابراین قبل از برداشت اطمینان حاصل کنید که میوه کاملاً رسیده شده باشد. میوه رسیده رنگ آن کاملاً از سبز به زرد یا قرمز تغییر پیدا می‌کند. همچنین زمانی که میوه به‌آرامی فشرده می‌شود باید پوست آن کمی نرم شده باشد. برای جدا کردن میوه، آن را بچرخانید و سپس با یک کشش آن را از درخت جدا کنید. میوه رسیده باید به‌آسانی جدا شود، درصورتی‌که به‌راحتی جدا نشود هنوز کاملاً نرسیده است. در چیدن میوه‌های زرد، خارهای آن به دست آسیب می‌رسانند و نباید با دست به‌صورت مستقیم آن را برداشت کرد. مثلاً می‌توان با کمک یک انبر میوه‌ها را برداشت کرد و یا از دستکش‌های ضخیم برای برداشت میوه اژدهای زرد استفاده کرد. درصورتی‌که میوه رسیده باشد باید مقداری از خارها ریخته شده باشند، به‌هرحال برای چیدن آن‌ها باید مواظب بود. میوه اژدها در دمای ۷ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۹۰ تا ۹۸ درصد، به مدت ۲ تا ۳ ماه قابل نگه‌داری است.

آفات

آفات شامل مورچه‌ها و کرم‌ها هستند. زمانی که میوه‌ها رسیده می‌شوند ممکن است موردحمله پرندگان قرار بگیرند. بااین‌حال به دلیل خاردار بودن گیاه این اتفاق به‌ندرت می‌افتد و به نظر نمی‌رسد بالا رفتن از درخت میوه اژدها و نشستن روی درخت برای حیوانات کار آسانی باشد. در صورت بالا بودن رطوبت در تابستان ممکن است مشکلات قارچی به وجود آید که باعث ایجاد لکه‌های زنگ روی گیاه می‌شود. در صورت بروز مشکلات قارچی باید از قارچ‌کش استفاده شود و همچنین شاخه‌هایی که دچار آسیب شده‌اند را باید جدا کرد. درصورتی‌که گیاه دچار آفتاب‌سوختگی شود، آبیاری به پایه گیاه باعث بهبود آفتاب‌سوختگی می‌شود.

خواص میوه اژدها

۱ – این میوه دارای مقادیر بسیار کم کلسترول است و درنهایت به شما کمک می‌کند تا با مصرف آن بدنی شاد و سلامت داشته باشید و همچنین در کاهش وزن مؤثر است و برای دندان‌ها نیز مفید است.

۲ – این میوه در حفظ سلامت قلب بسیار مؤثر است. در آمریکا بیماری‌های قلبی و عروقی بسیار افزایش یافته است، خوشبختانه این میوه دارای یک قدرت شگفت‌انگیز است که سطح کلسترول بد بدن را کاهش می‌دهد و کلسترول خوب را افزایش می‌دهد. میوه اژدها یک منبع عالی از چربی‌های اشباع‌نشده است که به قلب کمک می‌کند تا در شرایط خوبی قرار بگیرد.

۳ – میوه اژدها دارای مقادیر زیادی فیبر است و خوردن آن به هضم ضعیف و یبوست کمک می‌کند. خوردن گوشت میوه و دانه‌های آن‌که حاوی پروتئین‌های خوب هستند، استقامت و قوت بدن را افزایش می‌دهد.

۴ – میوه اژدها دارای آنتی اکسیدآن‌های فعال است که خواص ضد سرطان دارند و به بدن در رهایی از رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند.

۵ – میوه اژدها به دلیل داشتن میزان زیاد فیبر در تنظیم دیابت مؤثر است، زیرا می‌تواند قند خون را با سرکوب کردن خوشه‌های قندی در یک سطح ثابت نگه دارد. بااین‌حال با هر گونه تغییر در رژیم غذایی، با دکتر خود مشورت کنید و در صورت تائید از سمت دکتر آن را به مصرف برسانید.

۶ – خوردن میوه اژدها به دلیل داشتن آنتی اکسیدآن‌های قوی باعث می‌شود پوست شاداب و جوان بماند. شما همچنین می‌توانید میوه اژدها را با عسل مخلوط کنید و از آن به‌عنوان ماسک ضد پیری استفاده کنید.

۷ – میوه اژدها برای تقویت موها و درمان موهای آسیب‌دیده توسط رنگ بسیار مؤثر است و باعث حفظ رنگ مو می‌شود. کافی است که آب‌میوه یا میوه نرم شده را روی پوست سر خود قرار دهید. میوه اژدها باعث می‌شود فولیکول‌های مو باز نگه داشته شوند و اجازه می‌دهد موها به‌راحتی تنفس داشته باشند و صاف و سالم باقی بمانند.

۸ – بیماری آرتروز به‌طور مستقیم بر روی مفاصل تأثیر می‌گذارد و باعث دردهای شدید و عدم تحرک می‌شود. اضافه کردن میوه اژدها به رژیم غذایی می‌تواند به شما در مبارزه با این بیماری کمک کند. مزایای میوه اژدها برای افراد مبتلا به ورم مفاصل آن‌قدر زیاد است که این میوه را به‌عنوان یک میوه ضدالتهاب معرفی می‌کنند.

۹ – میوه اژدها در درمان آکنه بسیار مؤثر است و فقط مختص نوجوانان نیست، این میوه سرشار از ویتامین c است و می‌توان به‌صورت یک پماد موضعی از آن برای درمان جوش استفاده کرد. یک تکه از میوه اژدها را له کنید و سپس آن را به نقاط قرمز صورت و جاهایی که جوش دارد بمالید و بعد از ۲۰ دقیقه آن را با آب بشویید. برای گرفتن نتایج بهتر باید روزی دو بار این کار انجام شود.

۱۰ – میوه اژدها می‌تواند پوست‌هایی که توسط آفتاب آسیب دیده‌اند را درمان کند. با ترکیب میوه اژدها با خیار و عسل، یک ترکیبی شبیه آلوئه ورا درست می‌شود که در درمان پوست‌های آفتاب‌سوخته مؤثر است. میوه اژدها به دلیل مقادیر فراوان ویتامین B3 باعث مرطوب شدن پوست و درمان منطقه آسیب دیده می‌شود.

۱۱ – میوه اژدها دارای مقادیر زیادی ویتامین B1 و B2 است که باعث تولید انرژی می‌شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فرم فلفل شیرین سبز کشیده و رنگ آن سبز روشن و طعمش شیرین بوده و مناسب تازه خوری است. این فلفل به رنگ سبز بوده ولی اگر بیش‌ازاندازه بر روی بوته بماند به رنگ قرمز درمی‌آید و ممکن است مزه آن تند شود. آبیاری به‌اندازه در حفظ طعم شیرین آن مؤثر است. بذر فلفل سبز شیرین به مدت ۷۵ تا ۸۰ روز بعد از کاشت شروع به باردهی می‌کند و تا قبل از شروع سرما محصول دهی را ادامه می‌دهد. در فصل سرما نیز می‌توانید (اگر در گلدان کاشته‌اید) آن را به‌جای گرم‌تر منتقل کنید و در تمامی سال از برداشت محصول آن لذت ببرید. بوته‌های این فلفل نسبتاً پربار بوده و بهتر است آن را در آفتاب کامل یا سایه جزئی کاشت، برای کاشت گلدانی باید دقت شود در محیطی قرار بگیرد که روزانه حداقل ۶ تا ۷ ساعت نور کافی داشته باشد. (پشت پنجره‌های نورگیر یا بالکن محفوظ از سرما)

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل دلمه سبز آشناترین رنگ در میان فلفل‌های دلمه‌ای است. طعم بسیار شیرین و بافتی بسیار ترد از ویژگی‌های این فلفل است. فلفل دلمه سبز گوشتی ضخیم دارد و معمولاً چهار لوب است. ارتفاع بوته‌های آن حدوداً ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و به‌راحتی قابل کاشت و نگه‌داری در گلدان است. فلفل دلمه‌ای سبز بوته‌هایی پربار و نسبت به بیماری مقاومت بالایی دارد. فلفل‌ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و بعد از ماندن بر روی بوته به رنگ قرمز در می‌آیند.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳